Kumaş alanlar. Tekstil sektörü inanılmaz derecede parçalanmış ve heterojen bir sektör. Bu, küçük ve orta ölçekli işletmelerin hakimiyetini sağlar. Kumaş üç önemli nihai ürün türünü birleştirir: giyim, ev mobilyası ve endüstriyel uygulamalar.
Günümüzde tekstilsiz bir dünya hayal etmek zor. Bu, özellikle her birimizin her gün giydiği giysiler için geçerlidir. Giyim rahatlık ve koruma sağlar ve geniş bir insan grubu için aynı zamanda kişinin tarzını ve kişiliğini ifade etmenin son derece önemli bir yoludur. Tekstil endüstrisi genellikle en uzun ve en uzun endüstriyel zincirlerden biri olarak anılır. Hammaddeden (sentetik lifler gibi) başlayıp yarı mamullere (iplik ve kumaşlar gibi) geçerek, aşağıdakiler gibi kullanıma hazır ürünlere kadar tüm üretim döngüsünü kapsayan çok sayıda alt sektörden oluşur: endüstriyel kullanım için halılar, giysiler ve tekstiller gibi. Tekstil lifleri çok miktarda malzemeden oluşur. Çoğu, bir polimer yapı ile karakterize edilir.
Doğal lifler – bunlar, birçok doğal mineralde bulunan hayvansal lifler (aynı zamanda: protein lifleri – örneğin ipek, yün, saç), bitkisel lifler (selüloz lifleri – örneğin keten, kenevir, pamuk, ısırgan otu) veya mineral liflerdir.
Suni lifler – suni lifler. Bunlar selüloz bazlı elyaflar (örn.
Geri dönüştürülmüş malzemeler (rPET olarak adlandırılır) – bunlar yenilenebilir doğal kaynaklardan, örneğin esas olarak mısırdan üretilen ve biyolojik olarak parçalanabilen PLA (Polilaktid) veya selüloz liflerinin bir bakır içinde çökelmesi sonucu oluşan bakır lifleridir.
Doğal ve suni liflerin tabi tutulduğu ilk işlem eğirmedir. Başlangıçta, gevşek lifler bir dizi farklı mekanik işlemden (gevşetme, karıştırma ve taraklama) geçer ve daha sonra uygun şekilde eğirilir. Bu süreç iki temel türe ayrılabilir:
Yün – doğal liflerden (yün) ve yün ve sentetik lifler, örneğin polyester, poliakrilonitril veya poliamid içeren kompozit ipliklerden iplik elde etmek için kullanılır,
Pamuk – pamuk ve pamuk liflerinden ve polyester, viskon veya poliamid lifleri gibi diğer malzemelerden oluşan karışımlı ipliklerin üretiminde kullanılır.
Eğirme işleminde, liflere kütlece maddelerin %2 ila 5’i oranında uygulanan, güçlükle parçalanabilen kimyasallar kullanılır. Bu, iplik üretim sürecinin sonraki aşamalarını kolaylaştırır. Mineral ve silikon yağları ile aromatik hidrokarbonlar en çok bu aşamada kullanılır ve son işlem sırasında iplikten tamamen çıkarılır. İplik, dokuma ve triko olmak üzere iki temel düz tekstil ürünü çeşidini üretmek için kullanılır.
Kumaşlarda ilk işlem çözgülerin yapıştırılmasıdır. İpliğe özel kimyasalların uygulanmasını engeller, bu da mekanik mukavemetini arttırır. Bu işleme ölçeklendirme denir. Tekstil haşıl ajanları, polisakaritlere (örneğin karboksimetilselüloz) veya poliakrilatlar gibi sentetik polimerlere dayalı olabilir. Örme işleminde durum böyle değildir. Örme kumaş için iplik, astar hazırlıkları uygulanarak özel olarak hazırlanır. Bu maddelerin amacı, örme işleminde iplik ile makinenin kılavuz elemanları arasındaki sürtünmeden kaynaklanan gerilimi azaltmaktır.
Tekstil baskısı
Tekstil baskı işlemi, önceden belirlenmiş bir desen elde etmek için yerel boyamayı içerir. Tüm elyaf türleri, baskıdan önce uygun hazırlık gerektirir. Boyalar veya pigmentler içeren tekstil önceden hazırlanmış bir macun uygulanır. Daha sonra, hali hazırda hazırlanmış olan elyaflar, çeşitli yöntemlerle (örneğin, düz yataklı, rotasyonel ve sprey film baskısı) yapılabilen bir baskı işlemine tabi tutulur. İşlemin sonunda ise kurutma adı verilen fiksasyon gerçekleşir. Son aşama yıkamadır, bu sayede sabitlenmemiş boya parçacıkları ve baskı patını hazırlamak için kullanılan çeşitli ürünler (dağıtıcılar veya emülgatörler gibi) elyaflardan uzaklaştırılır.
