Eğer duymadım varsa viskon , başka isim, suni ipek bunu biliyor olabilir. Ağaçlardan yapılmış yarı sentetik bir liftir – ancak bu, çevre için ya da sizin için daha iyi olduğu anlamına gelmez.
Viskon nedir?
Viskon genellikle pamuk veya polyestere sürdürülebilir bir alternatif olarak lanse edilir ve moda endüstrisinde ipek için daha ucuz ve daha dayanıklı bir alternatif olarak popülerdir. Bu o drapey yaz elbiseler, etek, yumuşak bluzlar ve sentetik oluşturmak için kullanılan ne genelde var kadife. Ancak viskoz sadece kıyafetlerimizde değil, aynı zamanda parça viskon alanlar döşemelik, yatak takımları, halılar, selofan ve hatta sosis kılıfı imalatında da kullanılıyor!
Kısa bir tarihçe
Viskon Rayon gerçek bir Avrupa hikayesine sahiptir. Fransız bilimci ve sanayici (1839-1924), ilk ticari viskoz lifi icat etmek için, ipe daha ucuz bir alternatif olarak değerlendirilmektedir. Ancak kumaş çok tarafından daha güvenli bir süreç geliştirilinceye kadar pazardan hızla çıkarıldı. 1892’de, İngiliz bilim adamları ve üretim sürecini keşfettiler ve patentini aldılar ve 1905’te ilk ticari viskon rayon piyasaya çıktı.
Viskon nasıl yapılır?
Viskon, ‘selüloz’ veya odun hamuru gibi hızla büyüyen, viskon parçası alanlar okaliptüs, kayın ve çam gibi yenilenen ağaçların yanı sıra bambu, soya ve şeker kamışı gibi bitkilerden elde edilir. Bu selüloz materyali daha sonra bir kimyasal çözelti içinde çözündürülür ve daha sonra iplik haline getirilebilen lifler haline getirilir.
Yani sürdürülebilir mi?
Bitki bazlı bir lif olarak, viskoz doğal olarak toksik veya kirletici değildir. Bununla birlikte, büyüyen hızlı moda endüstrisi nedeniyle, bugün piyasadaki viskozun çoğu, işçiler, yerel topluluklar ve çevre üzerinde yıkıcı etkilere sahip enerji, su ve kimyasal olarak yoğun süreçler kullanarak ucuza üretilmektedir.
Viskonun yapıldığı odun hamuru, sodyum hidroksit (kostik soda) ve karbon disülfür ile işlenerek üretilir, daha sonra filtrelenir ve ince bir iplik haline getirilir. Bu, oldukça kirletici bir süreçtir ve havaya ve üretim tesislerini parça kumaş alanlar çevreleyen su yollarına birçok zehirli kimyasal madde salar. Karbon disülfür, sadece tekstil
parça kumaş alanlar,kumaş parçası alanlar,parça viskon alan,viskon parçası alanlar
işçilerinde değil, aynı zamanda viskoz fabrikalarının yakınında yaşayanlarda da, koroner kalp hastalığı, doğum kusurları, cilt rahatsızlıkları ve kanserin daha yüksek seviyelerine bağlı olan bir başka zehirli kimyasaldır . Dahası, çözünen hamur, ağacın yaklaşık% 70’ini harcar ve kimyasal olarak yoğun bir üretim prosesidir.
Viskon üretimi , dünyadaki ağaçların hızlı bir şekilde tükenmesine katkıda bulunmakta olup , bu da plantasyonlarına yol açmak için temizlenmektedir. Modada kullanılan kumaş parçası alanlar rayon ve viskonun yaklaşık % 30’unun nesli tükenmekte olan ve eski ormanlardan elde edilen hamurlardan yapıldığı tahmin edilmektedir . Bu durum, sadece habitat tahribatına yol açmamakta, nesli tükenmekte olan türler için önemli bir tehdit oluşturmamakta, aynı zamanda insan hakları ihlallerini ve Yerli topluluklardan arazi ele geçirmeyi de içermektedir.
Viskon üretim süreci çok yönlü olmasına rağmen, perakendeciler problemde önemli bir rol oynamaktadır. Hızlı moda devleri, üreticilere sürekli artan hızlarda ve daha düşük maliyetle giysi üretmek ve dağıtmak için baskı yapıyorlar. Bu sürdürülemez sosyal ve çevresel uygulamaları teşvik eder. Büyük markalar, sorumlu ve sürdürülebilir üretimi hızlandırmak ve teşvik etmek için para ve güce sahiptir, ancak henüz yeterince anlamlı bir eylem görmüyoruz.
Daha iyi seçenekler var mı? Kumaş alanlar.
Teknoloji ilerledikçe, gibi yeni materyaller oluşturulur. Üretilen bu yenilikçi kumaş, orman ya da okaliptüs yerine, Orman Sertifikasyon kumaş alanlar Sertifikalı Orman Sertifikasyonları Sertifika Programı olan kontrollü kaynaklardan sürdürülebilir ahşap kullanılarak üretiliyor. Lif üretmek için kullanılan ağaçların% 60’ından fazlası, daha düşük emisyonlar sağlamak için gelmektedir. Üretimi sırasında kullanılan kimyasalların neredeyse tamamı geri kazanılmakta ve yeniden kullanılmaktadır, bu da% 50 daha az emisyona neden olmakta ve bunların yarısı kadar enerji ve su almaktadır.
